Vandaag kreeg ik de vraag wat het verhaal is achter het schilderij ostrich (oftewel struisvogel). Leuk om die vraag te krijgen en goed om het te vertellen. Want de struisvogel heeft een uitnodiging in zich. Dit is het verhaal achter hoe het schilderij tot stand is gekomen.

Waar ik normaal gesproken schilder zonder vooropgezet plan, had ik in 2019 de intentie bij de start van dit schilderij om te kijken of ik een dier kon schilderen. Welk dier wist ik nog niet. Ik heb een achtergrond opgezet en ben daarna begonnen met schilderen. Halverwege zag ik (samen met mijn kinderen) dat er verschillende dieren mogelijk waren, maar de struisvogel sprak mij het meeste aan. Ik had (nog) geen idee waarom.

Door te zoeken naar beelden van de struisvogel kon ik me een beeld vormen van de verhouding van het dier. En ik las ook veel informatie die ik totaal niet wist. Hoe snel en slim het dier is, dat het samenwerkt. Best wel een opmerkelijk dier. Maar qua artistiek potentieel werd ik in eerste instantie niet wild enthousiast, want het kleurenpalet van een struisvogel is nogal beperkt. Veel bruin en grijs.

Het schilderij heb ik daarom een paar dagen weggezet, totdat ik weer de geest kreeg. En toen ontstond de kleurrijke struisvogel. Voor mijn gevoel een struisvogel waarbij de buitenkant eer doet aan de binnenkant.

Daarmee raakt het ook een belangrijk levensthema: aanpassen versus authentiek zijn. Want passen we allemaal niet wel eens (een beetje of veel) aan om ergens bij te horen? Ik hoop dat het schilderij je inspireert om je bewust te zijn van je kwaliteiten en unieke eigenschappen en je uitnodigt om die altijd te laten zien.